Een product dat even uniek als zeldzaam is, is Altamura-brood. Velen proberen het te imiteren, maar UNESCO beslist alleen of de titel aan dit preparaat wordt gegeven als aan bepaalde criteria wordt voldaan.
Altamura-brood
Elk land heeft zijn eigen broodsoort: in Griekenland, in de Verenigde Staten, in Frankrijk enzovoort. In Italië gaan we echter nog een stukje verder en feitelijk heeft iedere regio zijn eigen typische brood en in sommige regio’s meer dan één. Op Sardinië is er, in Emilia Romagna is er, in Basilicata is er, in Lombardije is er en zo gaat het door voor alle regio’s. Maar er is één regio die er bovenuit steekt en meer aandacht heeft getrokken dan andere. We hebben het over Apulië. Onder de soorten Apulisch brood zijn de bekendste: de , de , maar de meest gewaardeerde en bekende van allemaal is de .
Waarschijnlijk zal iedereen die een reis naar Puglia heeft gemaakt, een soort brood hebben geproefd dat wordt verkocht of aangeboden als “di Altamura”. Veel bedrijven produceren en verkopen er een verscheidenheid aan, maar alleen dan kun je het lokale brood proeven. Wat maakt het zo speciaal? Er wordt strikt in gekookt, maar indien niet mogelijk op gas. Het vereist meerdere verwerkings- en rijsfasen voordat het definitief wordt gekookt. Het eindproduct heeft een bruine en stijve korst. maar vanbinnen bevat het een goed geventileerd, gezuurd, zacht en smakelijk mengsel. De goedheid en het unieke karakter van dit product zorgden ervoor dat het werd voorgesteld als, maar de zaken zijn een beetje ingewikkeld.
UNESCO-erfgoed: ja of nee?
In Il was het de eerste Europese broodsoort die de titel (beschermde oorsprongsbenaming) kreeg. Tegenwoordig strijdt hij er echter voor dat hij de titel, zeker geen kleine titel, weet te bemachtigen. Het voorstel is uiteraard uitsluitend gedaan voor het soort brood dat de DOP-titel draagt, en niet voor een generiek industrieel brood. Zoals we aan het begin van het artikel al zeiden, bieden veel bedrijven zelfs een “Altamura-brood” aan, maar dat komt niet eens in de buurt van het origineel. In feite is het niet voldoende om het gebakken product in het land van herkomst te produceren, maar er moeten wel nauwkeurige criteria worden gerespecteerd.
In de eerste plaats moet het gebruikte type product uitsluitend Italiaans zijn, maar preciezer gezegd moet het uit bepaalde specifieke delen van het land komen. We hebben het niet over eenvoudige verwerking van tarwe, maar de tarwe moet volgens bepaalde specifieke criteria in deze specifieke gebieden zijn verbouwd om vervolgens een graan te verkrijgen dat zal worden gebruikt om brood te maken. Een andere belangrijke factor is het gebruik en de verwerking, net als de opdracht. Een brood dat de Apulische traditie volgt en lokale producten versterkt, en daarom het merk DOC verdient.
De zal ook verdienen van de? We weten het nog niet, maar we geven al onze steun aan een product van hoge kwaliteit dat de jarenlange geschiedenis van een deel van ons land belichaamt.
