Handpijn is een veel voorkomende aandoening die verschillende oorzaken kan hebben: het kan optreden na overbelasting, na een blessure of als gevolg van een systemische ziekte. De oorzaak van het probleem kan in de hand zelf liggen, als er sprake is van een blessure of spanning, of het kan ook het gevolg zijn van een ontstekingsziekte die het hele lichaam aantast. Wat zijn de oorzaken van handpijn?
Inhoud
Handen doen pijn kan bijzonder hinderlijk zijn. Handen, vooral handen, zijn uiterst belangrijk voor ons omdat we dankzij hen de wereld leren kennen, verschillende activiteiten kunnen uitvoeren en kunnen deelnemen aan het sociale leven. Tegelijkertijd maakt het multitaskende karakter van onze handen ze bijzonder kwetsbaar voor blessures en overbelasting.
Pijn is niet het enige verontrustende handsymptoom dat door patiënten wordt gemeld. Naast pijn hebben ze ook vaak last van gewrichtsstijfheid, branderigheid of branderigheid. Elk van deze symptomen zou ons ertoe moeten aanzetten een arts te bezoeken, omdat ze veroorzaakt kunnen worden door ernstige ziekten die behandeling vereisen.
Gezondheidsgids: wanneer moet u naar een orthopedist?
Handpijn – degeneratieve veranderingen
Artrose is een van de belangrijkste oorzaken van handpijn. Degeneratieve veranderingen kunnen elk gewricht aantasten, maar in de hand wordt het eerste metacarpotrapeziale gewricht – aan de basis van de duim – het vaakst aangetast. De eerste kwalen als gevolg van degeneratieve veranderingen kunnen rond de leeftijd van 40 jaar optreden.
Een symptoom van degeneratieve veranderingen kan zich in het gebied van het aangetaste gewricht bevinden, waardoor het moeilijk wordt om dagelijkse activiteiten uit te voeren. De patiënt ervaart een verzwakte grip en is niet in staat zwaardere voorwerpen vast te houden of precieze bewegingen uit te voeren.
Er is ook stijfheid van het gewricht en een duidelijke beperking van de mobiliteit. Patiënten voelen vaak een afname van de stijfheid na het “bewegen” van het gewricht, vooral ’s ochtends.
De symptomen verergeren bij bewegen en verzwakken bij rusten. Het komt echter soms voor dat de pijn voortdurend aanhoudt, zelfs ’s nachts.
De arts moet de voortgang van de veranderingen beoordelen en een passende behandeling selecteren. Afhankelijk van de omvang van de degeneratieve veranderingen worden medicijnen lokaal toegediend via injectie of oraal, en in de meest gevorderde gevallen zelfs chirurgische behandeling.
Handpijn – ontstekingsziekten
Inflammatoire gewrichtsziekten die zich manifesteren als handpijn zijn voornamelijk: Dit zijn ziekten die tot een grote groep behoren, dat wil zeggen ziekten waarbij de ziekte zijn eigen weefsels aanvalt.
Volgens de huidige stand van kennis zijn deze ziekten ongeneeslijk; we kunnen hun beloop alleen wijzigen – dat wil zeggen verlichten – door middel van passende behandeling (medicamenteuze therapieën).
Afhankelijk van de ziekte worden verschillende gewrichten aangetast, in verschillende mate van ernst – niet alleen (en niet altijd) de kleine gewrichten van de handen. In tegenstelling tot degeneratieve ziekten kunnen de symptomen periodiek zijn – de ernst ervan kan in de loop van de tijd veranderen, bijvoorbeeld na een periode van ernstige verergering van de symptomen kunnen ze gedurende enkele weken of maanden verdwijnen.
Naast pijn voelen patiënten dat de gewrichten gezwollen zijn en merken ze dat er harde knobbels in ontstaan, waardoor de handen vervormd raken. Een kenmerkend symptoom is ook de ochtendstijfheid van de gewrichten, die veel langer aanhoudt dan bij degeneratieve ziekten en moeilijk te “opstarten” is.
Andere symptomen van inflammatoire gewrichtsziekten zijn onder meer een gevoel van inzinking en pijn. Een patiënt met een gediagnosticeerde auto-immuunziekte moet onder constante zorg blijven en, indien nodig, periodiek orthopedisch consult ondergaan.
Handpijn – carpaal tunnelsyndroom
Een veel voorkomende aandoening die pijn in de hand veroorzaakt – vooral de duim, wijs- en middelvinger – is druk op de medianuszenuw in de carpale tunnel. Om verschillende redenen – overbelasting, reumatologische aandoeningen – wordt de ruimte ter hoogte van de pols smaller, wat betekent dat de zenuw die daar loopt niet goed wordt gevoed.
De pijn bij deze ziekte treedt meestal ’s nachts op, vergezeld van gevoelloosheid, tintelingen en na verloop van tijd verlies van gevoel en grip. Patiënten melden dat ze geen kleine voorwerpen kunnen vasthouden en dat hun bewegingen niet nauwkeurig zijn. Het is zelden mogelijk om deze ziekte niet-invasief te genezen – meestal is chirurgische decompressie van de zenuw noodzakelijk.
Lees verder:
Handpijn – het syndroom van Quervain
Pijn in de pols aan de zijkant van de duim, waardoor het moeilijk is om de duim te bewegen, kan een symptoom hiervan zijn. Dit is een situatie waarin de omhulling van de twee belangrijkste pezen die de bewegingen van de duim controleren, versmald raakt, waardoor hun beweging zeer pijnlijk wordt en het voor de patiënt moeilijk wordt om te functioneren. Ook de oorzaken van deze aandoening zijn nog niet volledig bekend, maar de rol van overbelasting en/of reumatologische aandoeningen bij het ontstaan van deze ziekte is duidelijk.
De behandeling hangt vooral af van de duur van de symptomen. Ze kunnen op korte termijn helpen – oraal of lokaal via injectie toegediend. Wanneer de symptomen echter lang aanhouden, falen deze methoden en kan het nodig zijn om de vernauwde schede operatief door te snijden.
Handpijn – ganglion
Rond de pols verschijnen relatief vaak puntige, ronde verdikkingen. Dit zijn ruimtes gevuld met een gelatineuze substantie. De oorzaak van hun vorming is niet volledig duidelijk, maar het lijkt erop dat langdurige overbelasting van de pols van groot belang is.
Ganglion zelf is, als het geen vaten of zenuwen indrukt, geen gevaarlijke laesie en geen kanker. Het kan echter ongemak en pijn veroorzaken en er lelijk uitzien.
De overgrote meerderheid van dergelijke veranderingen verdwijnt spontaan in de loop van de tijd. Als een dergelijke verandering de patiënt echter stoort of als er symptomen zoals een verminderd gevoel optreden, kan de arts besluiten de verandering te verwijderen.
Elke verdikking rond de pols moet worden onderzocht om uit te sluiten of de laesie een ganglion of een andere tumor is. Er moet worden geverifieerd of dit een kankerachtige laesie is.
Handpijn – de ziekte van Raynaud
Het is een paroxismale spasme van de slagaders, die vooral de vingers treft. Meestal komt het voor als gevolg van lage temperaturen, emotionele stress of zonder duidelijke reden.
De ziekte komt voor bij aanvallen waarbij de vingers wit worden tot een wasachtige kleur en scherpe, onaangename pijn optreedt.
Een patiënt die dergelijke symptomen opmerkt, moet een dermatoloog raadplegen.
Handpijn – degeneratieve veranderingen in de wervelkolom
Het kan voorkomen dat de pijn in de hand geen verband houdt met enige structuur daarin. Bij – degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijven – in de halswervelkolom kunnen de zenuwwortels die impulsen naar de hand transporteren bekneld raken. De patiënt kan pijn, handzwakte, sensorische stoornissen of gevoelloosheid ervaren als gevolg van zenuwdisfunctie veroorzaakt door de cervicale wervelkolom.
Een arts die een patiënt raadpleegt over handpijn, nadat hij de oorzaak in de hand of onderarm heeft uitgesloten, moet het probleem op een “hoger” niveau zoeken.
Lees ook:
boog. Karolina Stępień, specialist in orthopedie en traumatologie van het bewegingsapparaat bij Carolina Medical Center
De oorzaken van handpijn zijn heel verschillend en hebben verschillende bronnen. Daarom is de behandeling van elk van deze ziekten anders. Bij pijn in de handen of andere storende symptomen is een doktersconsultatie noodzakelijk – bij voorkeur een orthopedist. Tijdens een dergelijk bezoek verzamelt de arts informatie van de patiënt en onderzoekt hij de hand, waarbij eventueel aanvullende tests worden aanbevolen, zoals röntgenfoto’s, echografie, enz.
Het is erg belangrijk om deze aandoeningen niet te negeren en te streven naar een volledige diagnose van het probleem.
Sommige ziekten kunnen als onschadelijk worden beschouwd (bijvoorbeeld ganglion, kleine degeneratieve veranderingen) en vereisen mogelijk geen speciale behandeling. Aan de andere kant kan een gebrek aan diagnose en behandeling bij andere ziekten (bijv. carpale tunnel, kankertumoren) leiden tot permanente verslechtering van de functie ervan. Tegelijkertijd maakt het diagnosticeren van het probleem in een vroeg stadium, zoals bij elke ziekte, een betere en effectievere behandeling mogelijk dan in het geval van geavanceerde veranderingen.
