Deze eetbare knollen zijn gezonder dan aardappelen en kunnen in elk recept worden vervangen. Hoe gebruik je colocasia in de keuken?

Eetbare colocasia-knollen hebben in andere delen van de wereld andere namen: kalo, arbi, godere, dasheen of madhumbe. In Polen is eetbare colocasia geen erg populaire tuinplant. Je kunt de knollen ook kopen, hoewel ze niet goedkoop zijn en meer dan 30 PLN per kilogram kosten. Je kunt er aardappelen mee vervangen in elk recept als je wilt. En het is de moeite waard, want colocasia-knollen zijn gezonder dan aardappelen.

Inhoud:

1. Wat is eetbare colocasia?

2. Voedingseigenschappen van eetbare colocasia-knollen

3. Hoe smaakt de eetbare colocasia-knol?

4. Hoe colocasia eten?

5. Recept voor eetbare colocasia-frietjes

Wat is eetbare colocasia?

Colocasia esculenta is een plant uit de Araceae-familie, die voornamelijk wordt gekweekt vanwege de eetbare wortelknollen die eruit worden verkregen. Deze plant komt uit Zuidoost-Azië en waarschijnlijk Het is een van de eerste planten die de mensheid begon te cultiveren. Momenteel wordt het in veel delen van de wereld gegeten en is het het populairst in Azië, Afrika en de Stille Oceaan.

Eetbare colocasia-knollen zijn wit van binnen, soms bevat het vruchtvlees roze of paarse vlekken. Hun huid is beige of bruin met duidelijke verdikkingen die in cirkels zijn gerangschikt. Vaak bevat de schil vezels, daarom wordt wel eens gezegd dat de colocasia-knol een harige aardappel is. Knollen zijn geschikt voor koken, bakken en stoven. In sommige keukens worden eetbare colocasia-knollen ook gebruikt om meel te produceren.

De colocasia zelf is een vaste plant en de bladeren kunnen ook rauw worden gegeten. Deze plant heeft verschillende variëteiten. De kleur, smaak en textuur van de knollen kunnen variëren afhankelijk van de regio en de plantensoort.

Aandacht! Bij het schillen van colocasiaknollen kun je het beste handschoenen dragen om huidirritatie te voorkomen.

Voedingseigenschappen van eetbare colocasia-knollen

In 100 g rauwe knol eetbare colocasia bevindt zich:

• 112 kcal,

• 26,5 g koolhydraten, waarvan 0,4 g suikers,

• 1,5 g eiwit,

• 0,2 g vet,

• 4,1 g vezels.

Knollen leveren ook colocasia op veel waardevolle micro-elementen (per 100 g):

• 43 mg calcium,

• 33 mg magnesium,

• 84 mg fosfor,

• 591 mg kalium,

• 11 mg natrium,

• 4,5 mg vitamine C,

• 17,3 g choline,

• 2,4 mg vitamine E.

Afgezien daarvan bevatten eetbare colocasia-knollen ook in kleine hoeveelheden: zink, koper, selenium,
pantotheenzuurvitamine B6, vitamine A, bètacaroteen, vitamine K en diverse aminozuren.

Vergeleken met aardappelen bevatten eetbare colocasia-knollen meer vezels (bijna twee keer zoveel), koolhydraten (met 10,8 g in 100 g), calorieën (43 kcal meer in 100 g), vitamine A, bètacaroteen, fosfor en calcium, maar minder suikers. en vitamine C. Ze worden als gezonder beschouwd dan aardappelen.

Hoe smaakt de eetbare colocasia-knol?

De knollen hebben colocasia milde, licht nootachtige smaak, maar er is een duidelijke nasmaak van bloem. Veel mensen zeggen dat ze naar een zoetere versie van aardappelen smaken. Wanneer ze worden gekookt, lijken ze erg op zoete aardappelen. Individuele soorten colocasia kunnen knollen produceren die qua smaak enigszins verschillen. Meestal zijn grotere knollen nootachtiger en iets pittiger van smaak, terwijl kleinere knollen milder zijn.

Taroknollen kunnen voor iedereen iets anders smaken. Dit wordt het beste bewezen door het feit dat bubble taro-melkthee of taro-melkkoffie, populair in Azië, vergelijkbaar kan smaken met:

• chocolade,

• karamel,

• kokosnoot,

• vanille.

Omdat colocasia knol absorbeert gemakkelijk aroma’s, kan zijn smaak aanpassen aan de producten waarmee het wordt bereid. Dit maakt het een zeer universeel ingrediënt, niet alleen voor dinergerechten, maar ook bijvoorbeeld voor desserts.

Hoe colocasia eten?

Eetbare colocasia is zeer universeel en kan in de keuken worden gebruikt op zoveel manieren.

Het is echter de moeite waard om dat te weten eetbare colocasia-knollen mogen niet rauw worden gegeten, omdat het veel calciumoxalaat bevat. Deze stof bevordert nierstenen, maar kan ook onaangename gevoelens in de keel veroorzaken. Koken berooft de knollen van calciumoxalaat – het spoelt uit en dringt door in het water.

De meest voorkomende preparaten die het gebruiken zijn:

• soepen,

• Patat,

• ijsje,

• sauzen,

• dips,

• Pierogi,

• puree (populair in Hawaï).

In al deze gerechten wordt taro gekookt en is dus vrij van calciumoxalaat.
Om een ​​eetbare colocasia-knol te koken, schilt u deze, snijdt u hem in kleinere stukjes en kook in water tot het zacht is. Gegoten, gekookte stukken worden in hun geheel of gemengd aan gerechten toegevoegd.

Ze zijn ook beschikbaar gepoederde eetbare colocasia-knollen. Het is een soort meel dat kan worden toegevoegd aan thee, koffie of water. Het is ook een goed idee om het toe te voegen aan smoothies.

Recept voor eetbare colocasia-friet

Colocasia-friet wordt op dezelfde manier bereid als aardappelfriet. Bovendien kun je in elk recept aardappelen vrijelijk vervangen door colocasia-knollen 1:1 en omgekeerd.

Ingrediënten:

• 2 knollen eetbare colocasia,

• zout,

• grondpeper,

• peper,

• gegranuleerde knoflook,

• oregano,

• olie.

Een bereidingswijze:

1. Verwarm de oven voor 220 graden.

2. Trek rubberen handschoenen aan, pel de taro en snijd hem in frietjes. Spoel ze af met water en droog grondig.

3. Bekleed een bakplaat met bakpapier en strooi de fijngehakte colocasiaknollen erop. Zeker weten dat ze vormen slechts één laag.

4. Besprenkel met olijfolie en bestrooi met kruiden behalve zout.

5. Plaats in de oven gedurende ca. 30 minuten. Halverwege het bakproces roer je de frietjes om. Gebakken friet gemaakt van de eetbare colocasia-knol is goudkleurig.

6. Voeg zout toe voor het serveren.