Voor rugpijn, urine-incontinentie, seksuele problemen. Hoe helpt urogynaecologische fysiotherapie?

Urogynaecologische fysiotherapie is niet alleen de behandeling van reeds verworven ziekten, maar ook profylaxe om toekomstige problemen te voorkomen. Vanwege biologische omstandigheden zijn vrouwen bijzonder kwetsbaar voor problemen met het peripelvische gebied. Daarom moet elke vrouw, ongeacht haar leeftijd, een onderzoek van de bekkenbodemspieren en het urogenitale systeem ondergaan. Controleer of urogynaecologische fysiotherapie moet ondergaan.

Inhoud

Urogynaecologische fysiotherapie omvat preventieve behandeling, conservatieve behandeling of behandeling in de peri-zwangerschapsperiode van vrouwen met aandoeningen aan het urogenitale systeem. In Polen is het nog een weinig bekende vorm van fysiotherapie, maar het blijkt hard nodig te zijn onder vrouwen van alle leeftijden.

Problemen met pijn tijdens geslachtsgemeenschap of problemen met de wervelkolom en het bekken zijn de basissymptomen van problemen met de bekkenbodemspieren. Gelukkig neemt het bewustzijn bij vrouwen toe en zoeken zij steeds vaker hulp bij fysiotherapeuten.

Hoe eerder we voor ons urogenitale systeem zorgen, hoe groter de kans op een niet-invasieve genezing en het vermijden van operaties in de toekomst.

Wat is urogynaecologische fysiotherapie?

Urogynaecologische fysiotherapie is een conservatieve, preventieve of perinatale behandeling voor disfuncties die verband houden met de peripelvische spieren en het urogenitale systeem.

Dit type fysiotherapie omvat therapeutische oefeningen van de bekkenbodemspieren en andere delen in hun gebied, evenals elektrostimulatie van de spieren met behulp van speciale apparaten. Meestal wordt elektrostimulatie uitgevoerd met behulp van de biofeedback-methode, d.w.z. de arts en de patiënt controleren oefeningen die bekkencontracties veroorzaken, ondersteund door professionele apparatuur.

Behandelingen en therapieën zijn gericht op het herstellen van de efficiëntie en functie van het bekken en het bekkengebied, en behandelmethoden worden vaak door elkaar gebruikt, zodat ze zo snel mogelijk resultaat opleveren.

Urogynaecologische fysiotherapie – methoden

1. Kegel-oefeningen, die de blaas op de juiste plaats houdt en zorgt voor een goede werking van het orgaan. De behandeling hangt af van het type urine-incontinentie en de ernst van de aandoening. Je kunt overal sporten. U moet uw spieren aanspannen alsof u de urinestroom wilt stoppen. Je kunt de Kegel-spier ook op het toilet trainen. Dit houdt in dat u stopt met plassen door de spieren plotseling op elkaar te klemmen en ze pas na een paar seconden te ontspannen. Kegel-oefeningen moeten zelfs worden uitgevoerd door mensen die momenteel geen problemen hebben. Oefening 3 keer per dag. Voer elke oefening 10 keer uit.

2. Blaastraining – therapie waarbij u volgens een schema (op bepaalde tijdstippen) moet plassen en waarbij de tijd tussen toiletbezoeken geleidelijk wordt vergroot (sterke mate van aanbeveling, matige kwaliteit van bewijs). In geval van stress-urine-incontinentie bij vrouwen kan de arts aanbevelen een speciale ring (zogenaamd pessarium) in de vagina te plaatsen, die de bekkenspieren versterkt en het plassen gemakkelijker maakt.

3. Vaginale gewichten. Deze methode is gebaseerd op sensorische feedback. De patiënt voelt het gewicht uit de vagina glijden, spant de bekkenbodemspieren aan en versterkt deze zo. De oefeningen beginnen met een gewicht dat de vrouw tijdens het lopen gedurende 1 minuut in haar vagina kan houden. Hiermee voert hij dagelijkse activiteiten uit gedurende 15-20 minuten per dag.

4. Biofeedback omvat het geven van feedback over veranderingen in de fysiologische toestand. Fysiologische en pathologische veranderingen in het lichaam worden gevolgd door apparatuur die rectale of vaginale sondes omvat die signalen ontvangen over gewenste en ongewenste activiteit. Door de visualisatie van deze signalen op het scherm en de geluidseffecten kunnen patiënten de functie van de beoordeelde spieren en hun werk begrijpen, en kunnen ze gemakkelijker worden gecontroleerd.

5. Elektrostimulatie. Bij patiënten met urine-incontinentie is er sprake van ‘denervatie’ van de spieren waaruit het bekkenmembraan bestaat. Elektrostimulatie veroorzaakt samentrekking van de externe urethrale sluitspier, waardoor deze strakker wordt en de intra-urethrale druk en samentrekking van de levators ani toeneemt. Het versterkt de bekkenbodemspieren. Elektrostimulatie kan continu zijn (het wordt gedurende vele maanden, een paar uur per dag of kortstondig gebruikt) wanneer het enkele of tientallen minuten duurt en twee keer per dag of minder vaak wordt gebruikt, zelfs één keer per week, gedurende meerdere weken of maanden.

Urogynaecologische fysiotherapie – wanneer moet u naar een fysiotherapeut?

Wanneer u de eerste symptomen van problemen met de bekkenbodemspieren herkent, kunt u het beste naar een fysiotherapeut gaan. Hoe langer we wachten, hoe moeilijker het zal zijn om ze te herstellen. Een fysiotherapeutisch consult kan ons beschermen tegen een operatie, die helaas het gevolg is van het verwaarlozen van dit deel van het lichaam.

Alle vrouwen die bewust de bekkenbodemspieren willen gebruiken en problemen met de wervelkolom of heupen willen elimineren of meer plezier willen beleven aan geslachtsgemeenschap (hiervoor wordt vooral aan de Kegel-spieren gewerkt), moeten ook een arts raadplegen.

Bij de bekkenbodemspieren is een preventieve behandeling van groot belang, omdat iedere vrouw, ongeacht haar leeftijd, problemen kan krijgen met dit gebied.

Vanwege hun structuur en biologische omstandigheden zijn vrouwen bijzonder kwetsbaar voor problemen met de voortplantingsorganen en hun gebied. Om deze reden kan elke vrouw die het bekkenbodemgebied wil onderzoeken en wil leren hoe ze disfuncties kan voorkomen, een fysiotherapeut bezoeken.

Vrouwen die een zwangerschap plannen en vrouwen die zich in de peri-zwangerschaps- of postpartumperiode bevinden, moeten ook hulp zoeken als zij problemen opmerken die verband houden met de bekkenspieren.

Urogynaecologische fysiotherapie – hoe het helpt

Aandoeningen waarvoor specialistische hulp van een fysiotherapeut nodig is, zijn onder meer:

• urine-incontinentie I- en II-graad, bijv. overactieve blaas (frequentie, urgentie), stress-urine-incontinentie
• verlaging van de voortplantingsorganen, bijv. baarmoederverzakking, cystocele, enterocele, rectocele
• fecale en gasincontinentie
• diastase van de rectus abdominis-spieren
• chronische rugpijn
• problemen met geslachtsgemeenschap, bijvoorbeeld vaginale pijn tijdens geslachtsgemeenschap of gebrek aan genot.

Urine-incontinentie – oorzaken

Er zijn veel oorzaken van urine-incontinentie: deze kunnen gynaecologisch zijn, afhankelijk zijn van de werking van het spierstelsel of het gevolg zijn van een ongepaste levensstijl. De meest voorkomende oorzaken van urine-incontinentie zijn:

• zwaarlijvigheid
• menopauze en menopauzeperiode
• neurologische ziekten
• meerlingzwangerschappen
• roken
• zwaar lichamelijk werk, overbelasting van de buikspieren
• onjuiste lichaamshouding, overmatige buikretractie en buikspanning
• frequente urineweginfecties
• het gebruik van diuretica en relaxantia
• systemische ziekten zoals diabetes, multiple sclerose, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, seniele dementie.

Urogynaecologische fysiotherapie – effecten

De effecten van urogynaecologische fysiotherapie zijn ongeveer 6 weken na aanvang merkbaar (blijvende effecten die het probleem elimineren). Hoewel het vooral afhangt van de ernst van de symptomen en de zelfverloochening van de patiënt.

Dit vereist natuurlijk een constante betrokkenheid van de zieke persoon – regelmatige oefeningen en preventie. De eerste effecten die wijzen op een vermindering van de symptomen kunnen echter ongeveer 2-3 weken na aanvang van de behandeling worden opgemerkt.

Urogynaecologische fysiotherapie – conservatieve behandeling

Om de eerste symptomen van urine-incontinentie te elimineren, moeten we een conservatieve behandeling starten om te voorkomen dat de ziekte zich ontwikkelt. In het begin is het de moeite waard om te beginnen met het veranderen van uw dagelijkse eetgewoonten en over te stappen op een uitgebalanceerd dieet met weinig citrusvruchten, die de blaas kunnen irriteren, evenals cafeïne en theïne.

Ten tweede moeten we ons concentreren op oefeningen voor de bekkenbodemspieren, waardoor deze gebieden bij vrouwen met overbelasting ontspannen en bij vrouwen met te zwakke spieren sterker worden. Hiervoor moeten we de rectus abdominis-spier, de bekkenbodemspieren (bijv.), de lumbale wervelkolomspieren en de spieren rond de heupen versterken.

Rekening:

Om er echter achter te komen welke specifieke oefeningen we moeten uitvoeren, moeten we voor een diagnose naar een gekwalificeerde fysiotherapeut gaan, die een passende training zal aanbevelen.

In de eerste stadia van de ziekte helpen meestal het veranderen van de lichaamshouding, het verminderen van de tijd die u in een zittende positie doorbrengt en het leren van een rustige, middenrifademhaling. De volgende stap is farmacotherapie – nuttig bij vrouwen met een overactieve blaas, die de blaas kalmeert en de frequentie van urineren vermindert. Als deze methoden falen, moeten we naar een fysiotherapeut gaan en een gespecialiseerde behandeling starten.