Geoduck kan verwarrend zijn. Als je de naam leest, is je eerste gedachte misschien: “Oh, het is een soort eend!” of (in het geval van deze schrijver, de eerste keer dat ik het las) “is dat een soort Pokemon?” In beide gevallen zou je echter ongelijk hebben. Maar het echte antwoord is nog grappiger. Geoduck, uitgesproken als ‘kleverige eend’, om het nog ongebruikelijker te maken, is een enorme, fallisch gevormde mossel die voorkomt in Alaska en langs de westkust van de Verenigde Staten. Ze wegen doorgaans 2 tot 7 pond en kunnen meer dan 150 jaar oud worden.
Deze zoutwaterschelp kan rauw of gekookt worden gegeten en komt vaak voor in gerechten als sashimi, roerbakgerechten of koekenpannen. Het is erg populair in de staat Washington, waar het in het wild wordt geoogst of op grote geoduck-boerderijen in Puget Sound, maar het brengt ook elk jaar een fortuin op als het wordt verkocht aan andere landen zoals China, waar het een hele delicatesse is. . Nog geïntrigeerd? Lees verder en ontdek al het andere dat je ooit wilde weten over deze unieke, mysterieuze en – laten we eerlijk zijn – ook een beetje raar uitziende mossel.
Wat is een geoduck?
Geoduck mag dan vele namen hebben, waaronder Elephant Clam, King Clam, Gweduck, Goiduck en Goeduck, maar hoe je het ook noemt, het is een zout water uit de Amerikaanse Pacifische kust. Zijn lichaam bestaat uit een schaal van 15 tot 20 cm en een lange, dikke sifon die wel een meter lang kan worden en als een soort nek dient. Deze “nek” heeft twee openingen, waarvan de eerste helpt fytoplankton en zuurstof uit het water te halen en de tweede het water afvoert dat hij niet nodig heeft.
Geoducks ontlenen hun naam aan een Indiaans Lushootseed-woord dat ‘diep graven’ betekent, en dat is precies wat je moet doen om ze te oogsten. Ze graven diep in het sediment van een waterbron en verplaatsen zich ongeveer 30 cm per jaar voordat ze zich op ongeveer een meter onder het oppervlak nestelen. Deze vreemd gevormde wezens kunnen in de eerste 15 jaar van hun leven 3,5 kg wegen, maar worden vaak geoogst en gegeten als ze kleiner zijn (zoals rond “slechts” 2 of 3 pond).
Geoduck versus Pacifisch scheermes
Kenners van mosselen zien mogelijk de afbeelding bovenaan dit artikel en knijpen hun ogen wantrouwig samen. ‘Is dat niet gewoon een te groot scheermesje?’ ze kunnen het vragen. Dit is een makkelijke fout, aangezien de scheermessen uit de Stille Oceaan veel gemeen hebben met de veel dikkere geoduck. Ze worden allebei gevonden in dezelfde gebieden in Washington, Alaska en andere locaties langs de Amerikaanse westkust, en ze hebben allebei een lange nekachtige structuur die uit een grote schaal komt. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen tussen hen.
Terwijl de geoduck, de grootste gravende mossel ter wereld, enkele meters lang kan worden, zijn de Pacifische scheermessen uit de omgeving van Washington gemiddeld 9 tot 15 centimeter lang met een zeldzaam maximum van ongeveer 19 centimeter. Scheermessen die in Alaska voorkomen, kunnen wel een meter groot worden, maar qua lengte kunnen ze nog steeds niet tippen aan de geoduck. Ze kunnen ook niet concurreren met de levensduur van de geoduck. Geoducks kunnen meer dan 100 jaar oud worden, maar scheermesjes uit Washington worden meestal pas na vijf jaar oud, terwijl hun neven uit Alaska vijftien jaar oud worden. Deze laatste worden het best gebruikt in chowders en ceviche, of worden gebakken of gestoomd, terwijl de geoducks meer dan honderd jaar oud kunnen worden. De eerste wordt meestal rauw, gebakken of in een hete pot geserveerd.
Hoe smaakt geoduck?
Geoduck wordt niet alleen gewaardeerd om zijn suggestieve uiterlijk, maar wordt ook beschouwd als een van de lekkerste mosselen op de markt. Het vlees is zout, zoals je mag verwachten van zeeschelpen, maar het is ook zoet. Het komt niet overdreven “visachtig” over, en de hals heeft een mooie, knapperige consistentie die een welkome verademing is voor degenen die niet genieten van de papperigheid van sommige andere mosselen.
Meestal is het vlees van de sifon/nek wit, terwijl het vlees van het lichaam iets donkerder en malser is. Deze laatste kunnen rauw ook een pittiger smaak hebben, maar een mildere, rijkere smaak als ze worden gekookt. Beide soorten vlees hebben de neiging een hardere consistentie aan te nemen als ze worden gekookt, wat nog een reden is waarom geoduck bijna altijd rauw of heel dichtbij wordt gegeten, met slechts een lichte bakbeurt of zeer snel dichtschroeien.
Hoe geoduck schoon te maken
Zoals bij de meeste zeevruchten, is er enige voorbereiding nodig voordat je een geoduck kunt koken, zelfs als je hem rauw eet. Eerst moet je de schaal en de huid verwijderen. Dit kan op twee manieren worden gedaan. De eerste is dat je de geoduck ongeveer 30 seconden tot 1 minuut in kokend water kunt dompelen. Hierna zou de schaal gemakkelijk los moeten komen, net als de huid van de geoduck. Deze methode is weliswaar eenvoudig, maar wordt niet als de beste beschouwd, omdat hierdoor een deel van de natuurlijke sappen van de geoduck verloren gaat. Het vlees kan ook lichtjes worden gekookt, wat je bij deze mossel niet wilt.
De beste manier om een geoduck schoon te maken is door de huid zwart te maken met een keukenbrander terwijl je de mossel boven een kom houdt om de druppels op te vangen. Zodra de huid zwart is, kunt u deze eraf trekken. Om de schaal te verwijderen, schuift u een scherp mes net onder de schaal, beginnend op 1/4 inch vanaf de bovenkant. Druk tegen het hardste deel van het vlees om de schaal los te wrikken; herhaal aan de andere kant. Vervolgens verwijder je met datzelfde mes het voortplantings- en spijsverteringskanaal van de geoduck, waarna je ze kunt weggooien of in een soep kunt koken. Om uw geoduck-voorbereiding af te ronden, spoelt u de nu naakte mossel af met wat koud water en bent u klaar om te koken.
Hoe te koken met geoduck
Zoals we al zeiden, is een van de beste manieren om geoduck rauw te eten, vooral in de vorm van . Sashimi is rauwe vis geserveerd in zeer dunne plakjes, vaak vergezeld van ingelegde gember, radijs, sojasaus of wasabi. Geoduck is ook heel lekker als het heel licht gebakken is, maar de sleutel is om het maar een minuut of zo te koken, want hoe langer het kookt, hoe moeilijker het wordt.
Deze mossel is ideaal voor gerechten zoals Aziatisch geïnspireerde roerbakgerechten met ingrediënten als vissaus, knoflook en pepers, of in Frans geïnspireerde gerechten met gebruinde boter en wijn. Andere geoduck-receptideeën zijn onder meer gebakken beignets, waarbij het vlees vóór het koken wordt bedekt met bloem, knoflookpoeder, uienpoeder en kruiden, en geoduck-ceviche, een gerecht waarin rauwe vis wordt gemarineerd in citroen- of limoensap en geserveerd, salade-achtig, met tomaten en paprika.
Waar geoduck kopen?
Tenzij je in een gebied woont waar het wordt geoogst, zal geoduck hoogstwaarschijnlijk niet te vinden zijn in je plaatselijke supermarkt. Het is een delicatesse en is daarom vaak prijzig (variërend van $ 50 tot meer dan $ 100 voor 1 tot 1,75 pond) en moeilijk te vinden.
Dat gezegd hebbende, kun je geoduck online bestellen, rechtstreeks bij de boerderijen die het produceren of bij andere visbedrijven. In dit geval wordt het meestal live afgeleverd, dus u moet de juiste voorzorgsmaatregelen nemen en het in de koelkast bewaren totdat u klaar bent om het te koken. Het zou ook een goed idee zijn om ervoor te zorgen dat er iemand thuis is om het pakket aan te nemen wanneer het aankomt. De geoduck zal niet naar buiten kruipen en een blokje om gaan lopen, maar het is geen goed idee om iets vers te laten, levende zeevruchten liggen de hele middag op uw veranda in de zon.
Koop Pacific Northwest Live Geoduck bij .
Koop Geoduck-schelpdieren van .
Koop Live Geoduck van .
Voedingsinformatie voor geoduck
Geoduck is eigenlijk een zeer voedzame mossel. Naast dat het een geweldige, interessante manier is om je dagelijkse dosis eiwitten te verhogen, zit het ook boordevol vitamines en mineralen. Met slechts 0,5 gram totaal vet per 100 gram (rauw) bevat het veel minder vet dan andere vlees- en zeevruchtenopties en bevat het slechts 80 calorieën per portie. Van vis zoals zalm, haring en sardines wordt bijvoorbeeld aangenomen dat ze veel meer vet bevatten, omdat ze meer dan 10 gram vet per portie van 3 ons bevatten.
Met 300 milligram natrium per 100 gram geoduck is het een beetje hoog wat betreft het natriumgehalte; de raadt aan om jezelf te beperken tot 1.500 milligram in totaal per dag. In elke portie van 100 gram bevat geoduck ook 78 milligram calcium, 17 gram eiwit, 30 milligram cholesterol, 44 milligram ijzer en 9,1 gram van de uiterst essentiële vitamine B12.
Rassen van geoduck
Hoewel je langs de hele westkust van Canada tot Californië geoducks kunt vinden, is er niet genoeg variatie tussen beide om je af te vragen of ze tot een andere soort behoren. Hoewel er onder alle geoducks een gemiddelde grootte bestaat, kan hun individuele grootte en kleur veranderen op basis van waar ze wonen en hoe de wateromstandigheden zijn.
Als een geoduck bijvoorbeeld in een rotsachtiger substraat leeft, kan hij een schild hebben dat minder glad is en spanen, scheuren of andere gebreken bevat. Als het leeft waar het sediment harder of dichter opeengepakt is, kan het een donkerder gekleurde sifon of schaal hebben.
Of de geoduck nu op een commerciële boerderij of in het wild wordt gekweekt, kan ook het uiterlijk ervan veranderen, evenals de leeftijd, de genetische samenstelling, hoe diep hij zichzelf heeft begraven en hoe diep het water eromheen is. Roofdieren kunnen ook schade aan de schaal of sifon veroorzaken, waardoor deze ook een uniek uiterlijk kan krijgen.
Hoe geoduck op te slaan
Als het gaat om het opslaan van geoduck, is er één belangrijk ding om in gedachten te houden: de meeste geoduck is . Dit doet je misschien denken dat opslag erg lastig zal zijn, maar in werkelijkheid kunnen levende geo-eenden zonder problemen veilig in de koelkast worden bewaard. Om ze vers te houden, wikkelt u ze in een vochtige (niet druipnatte) handdoek en bewaart u ze in het onderste/koudere gedeelte van de koelkast. Het is echter het beste om ze vrij snel na aankoop te koken, dus het is niet aan te raden om ze daar langer dan een paar dagen te laten staan.
Nadat uw geoduck gaar is, kunt u hem behandelen zoals de meeste andere gekookte zeevruchten. Om het te bewaren, plaats je het in een luchtdichte doos of zak en zet je het in de koelkast, waar het ongeveer vier dagen kan blijven. Net als andere zeevruchten is het geen goed idee om geoduck te lang op kamertemperatuur te laten staan, dus laat hem nooit langer dan twee uur buiten staan.
