De Kransekage siert al meer dan twee eeuwen de feesttafels in Scandinavië: een hoge toren tussen andere kerstlekkernijen. Bakkers maken de ringen van amandelmeel, eiwit en suiker en rangschikken ze, van groot naar klein, in een stapel deeg. Laten we eens wat bijzonderheden over deze cake ontdekken.
Kransekage, de Scandinavische feestcake
Amandelen, suiker en eiwit is alles wat nodig is om een Deense Kransekage te bereiden. Met slechts drie ingrediënten doet de toren alle eters hun lippen aflikken.
Wat is een Kransekage? In het Italiaans zouden we het kunnen omschrijven als “”, maar zelfs het een taart noemen beschrijft het niet nauwkeurig.
Er zijn geen vergelijkbare taarten, dus het kan worden gedefinieerd als een soort kruising tussen een met een veel lichtere textuur, maar niets van dit alles vat echt het idee.
Een kransekake wordt gemaakt door de een op de ander te leggen en zo een . Deze taart wordt gemaakt voor elke viering en is aanwezig op de meeste bruiloften, doopfeesten, confirmaties, verjaardagen, Kerstmis en elke andere Deense (en ook Noorse) gebeurtenis.
De bijzonderheid van deze taart, afgezien van zijn mooie uiterlijk en uitstekende presentatie op tafel, ligt in het feit dat mensen er zelf op af komen en hem zelf opdienen. Daarom is het ideaal voor een familiekerst, maar ook voor een buffet op tweede kerstdag.
De Griekse oorsprong van deze cake
Niemand weet echt hoe Kransekage is ontstaan of waarom het zo populair is, maar het lijkt erop dat het allemaal in Griekenland is begonnen.
De Kransekage – zoals we die vandaag de dag kennen – is afgeleid van een soortgelijke cake die , (hoorn des overvloeds) wordt genoemd, omdat het in feite een Kransekage van ringen is, maar dan op zijn kant gelegd om een holle hoorn te vormen en gevuld met chocolade en snoepjes.
Dus waarom is er deze verwijzing naar Griekenland en in het bijzonder naar ?
De mythe vertelt dat de nimf de god Zeus grootbracht in een grot en hem geitenmelk te eten gaf. Als dank kreeg ze van Zeus de hoorn des overvloeds, waarmee al haar wensen in vervulling gingen.
Een hoorn werd gekozen als symbool voor de hoorn van de geit, het dier dat Zeus melk had gegeven. Vanaf dat moment was de ”hoorn” geboren, die over de hele wereld een symbool werd van overvloed, vruchtbaarheid en vruchtbaarheid.
Wat de waarheid over deze Scandinavische lekkernij ook is, de verspreiding van deze taart – niet alleen in Denemarken, maar ook in Noorwegen – is tastbaar, want hij is erg beroemd en populair in Scandinavië, zowel met Kerstmis als bij andere feestelijke gelegenheden.
