In het hart van , Carnaval is synoniem met , bekend als : dit zijn heerlijke snoepjes in de vorm van afgeplatte balletjes, gemaakt van een gezuurd, zoet deeg. Deze snoepjes worden eerst gebakken en dan gevuld met en – ten slotte – bedekt met een lichte . Om het zoete hart van jam in te brengen, wordt een vulling in het deeg gespoten zodra het uit de kokende olie wordt gehaald.
Berliner, de geschiedenis van de Duitse carnavalstaart
De geschiedenis vertelt ons dat suiker tot die tijd een luxegoed was en dat vroege versies van deze taarten meestal gevuld waren met hartige ingrediënten zoals kaas, vlees of paddenstoelen.
Met de import van suiker van Caribische plantages werd suiker betaalbaarder en begonnen fruitconserven gebruikt te worden als .
Het , een van de eerste Duitse kookhandschriften gedrukt met behulp van de Gutenberg-pers techniek en gepubliceerd in Neurenberg tegen het einde van de 15e eeuw, bevat het eerste gedocumenteerde recept voor een donut gevuld met vruchtengelei.
Het verhaal van de ongeschikte bakker
Al in het begin van de 19e eeuw stonden donuts gevuld met jam in Duitsland bekend als ”.
Een anekdote vertelt dat in , een , die ongeschikt werd bevonden voor de Pruisische militaire dienst, het land mocht dienen als veldbakker voor zijn regiment.
Bij gebrek aan ovens begon hij donuts te bakken boven een open vuur en de soldaten begonnen deze snoepjes ” te noemen ter ere van zijn geboortestad.
Verschillende namen naargelang het land
Deze taart heeft verschillende namen afhankelijk van de regio’s in Duitsland en de wereld: in andere delen van Duitsland, in Hongarije, in Portugal, enzovoort, tot aan de Italiaanse versies in Trentino-Alto Adige, Veneto en Friuli-Venezia Giulia, waar hij bekend is als in Oostenrijk en Zuid-Tirol tijdens de carnavalsperiode.
In Italië zijn er ook varianten zoals de Toscaanse ”, die, in tegenstelling tot de Berliner, geen eieren of boter bevat, wat resulteert in een eenvoudigere en vaak ongevulde bereiding, die – dus – gewoon gegeten wordt.
De Berliner laat ons dus zien hoe een eenvoudige donut een ontmoetingspunt kan zijn tussen verschillende culturen, die elk hun eigen versie hebben gemaakt, waardoor de culinaire traditie van de plaatsen waar hij wordt gemaakt, wordt verrijkt met nieuwe nuances en smaken.
