In Frankrijk is er geen carnaval zonder de Bugnes, vooral in regio’s zoals . Deze zoetigheden, gekenmerkt door een verfijnde smaak, hebben in de loop der jaren de grenzen overschreden en reikten zelfs tot in Italië. Laten we daarom samen de geschiedenis en enkele curiositeiten over deze transalpine snoepjes ontdekken.
Bugnes, het Franse carnavalssnoepje
De term ” komt van het Franse ” en duidt een bepaalde pannenkoek aan die lijkt op een . Ondanks de gelijkenis met de term ”, die – in het Frans – een grote verscheidenheid aan pannenkoeken aanduidt, verwijst de term – specifiek – naar dit type.
De moderne geschiedenis van Bugnes begint in 1532 in , met hun vermelding in . In het begin werden ze beschreven als , maar later, in 1835, wordt duidelijk omschreven dat de , typisch voor het zuiden van Frankrijk, bestaan uit een mengsel van bloem, melk en eieren, gebakken in olie.
De oorsprong van de taart wordt in verband gebracht met het oude Rome
De oorsprong van deze zoetigheden gaat terug naar Rome, waar een soortgelijk product werd bereid tijdens de , die in feite kan worden beschouwd, in alle opzichten, de voorouders van de Italiaanse chiacchiere.
In , de bereiding van de werd gekoppeld aan de , die het einde van de carnaval vieringen en het begin van de .
Tot op de dag van vandaag worden in de bakkerijen broodjes gebakken tot Vastenavond, om dan plaats te maken voor de vastentijd, die – zoals u weet – een periode van afzien is. De bakkerijen van Lyon zetten ook de traditie voort om ze aan te bieden aan bezoekers als een heerlijk souvenir van de stad voor de vastentijd.
Een symbool van feestelijkheid afgenomen in twee varianten
Ze parfumeren de straten tijdens carnaval en zijn een echte . Ze zijn gezwollen en goudkleurig, met een suikerachtig oppervlak dat je verleidt om ze te proeven.
Wat ze onderscheidt van andere pannenkoeken die we kennen is l, waarvoor een lange rijstijd nodig is, tot wel 12 uur. Het lange wachten wordt echter beloond met het karakteristieke uiterlijk en de smaak die Bugnes onweerstaanbaar maken.
Er zijn – in essentie -: de Lyon variant, knapperig en goudkleurig, en de Saint-Etienne variant, zachter en dikker. In de loop der tijd heeft het recept variaties ondergaan, omdat er andere ingrediënten aan werden toegevoegd, zoals sinaasappelbloesem, citroensap en -rasp of rum, waardoor er verschillende variaties zijn ontstaan die verband houden met waar ze worden gemaakt.
Als je dus tijdens het carnaval door Frankrijk reist, moet je ze absoluut proberen als je je smaakpapillen wilt zoeten tussen de feestelijkheden door.
