De oorsprong van goulash gaat terug tot de Middeleeuwen, om precies te zijn tot de 9e eeuw, toen een gerecht van vlees en uien (zonder pepers) werd bereid door Hongaarse herders boven een kampvuur op hout. Er bestaat ook een vloeibaardere versie (suppe) van dit gerecht naast de drogere als een weelderige, pittige stoofpot.
Goulash is een potentieel calorierijk gerecht, maar het kan gemakkelijk met succes lichter worden gemaakt, dankzij de specerijen die het extreem smakelijk maken, zonder de noodzaak om overtollig vet te gebruiken.
Recept details: bereidingstijd 45 minuten Moeilijkheidsgraad: medium
Ingrediënten voor 4 porties
- 350 g tarwespier
- 4 middelgrote aardappelen
- 1 witte ui
- 1 teentje knoflook
- geraspte schil van 1/2 citroen
- 1/2 theelepel marjolein
- 2 eetlepels tomatensaus (als je het vol wilt, zijn 4-5 eetlepels ook prima)
- Evo olie q.b.
- peper en zout
- paprikapoeder
Bereiding van tarwespiergoulash
Snijd de tarwespier in blokjes van ongeveer 2 cm
Schil de aardappelen en snijd ze in blokjes van ongeveer 1 cm
Snijd de ui in plakjes en fruit deze in een crockpot met de knoflook en een beetje olie. Voeg de tarwespier, een snufje zout, peper en paprikapoeder naar smaak, de citroenschil en marjolein toe en laat 5 minuten koken. Voeg 1/2 liter heet water toe, net als de tomaat en de aardappelen, dek af en laat ongeveer 25 minuten koken op een laag vuur.
Als de goulash gaar is, moet hij vrij dik zijn. Serveer het warm in een aardewerken soepterrine.
Goulash tips
Aangezien dit gerecht goed heet is, kun je het, als je indruk wilt maken op je gasten met een speciaal effect, serveren in van die aardewerken of stalen schalen met een aangezette kachel (je vindt ze zeker in gespecialiseerde woonwinkels): het effect is gegarandeerd!
Afhankelijk van de locatie en de vorm kun je het gerecht begeleiden met Spätzle, dat zijn onregelmatig gevormde knoedels gemaakt van tarwemeel, eieren en water, afkomstig uit Zuid-Duitsland en ook wijdverbreid in Tirol, de Elzas en Zwitserland. In Duitsland worden ze geserveerd als bijgerecht bij tarwespiervlees- en seitangerechten die rijk zijn aan jus, terwijl ze in Italië een voorgerecht zijn dat vaak wordt geserveerd met verse room of gesmolten boter.
