Een eenvoudig, snel en smakelijk recept ‘made in Naples’.
Dit gerecht werd, volgens het volksgeloof, bij toeval op een avond uitgevonden door de beroemde Eduardo De Filippo, die thuiskwam van het theater en erge honger had, maar niet wist wat hij moest koken. Om precies te zijn, de toneelschrijver had een wanhopig verlangen naar, die van het land om precies te zijn.
Zich er terdege van bewust dat het midden in de nacht was en hij niet aan de heerlijke zeevruchten kon komen, besloot hij de , dat wil zeggen, alle “” te koken. Het bijzondere aan dit eerste zeevruchtengerecht is dat er geen mosselen in zitten en dat er niets op basis van zeevruchten is. De mosselen zijn , dat wil zeggen ze zijn en alle andere ingrediënten zoals , olie, en chilipeper zijn overgebleven. Deze eerste gang komt dus voort uit een verlangen, uit een onvervuld verlangen, en presenteert zich als een mooi en heerlijk herstelrecept omdat de legendarische Eduardo De Filippo het eenvoudigweg kookte met de weinige ingrediënten die hij in zijn voorraadkast had.
Een voorgerecht met een vreemde naam: spaghetti met fujute mosselen
Deze merkwaardige anekdote over Eduardo dateert uit 1947. Vóór deze datum zijn er geen historische bronnen met betrekking tot dit gerecht, maar vreemd genoeg is er ook geen bewijs dat het vaderschap van dit gerecht aan De Filippo kan worden toegeschreven. Volgens anderen was het misschien zijn zus Titina De Filippo die het recept bedacht.
Toen dit recept na de Tweede Wereldoorlog populair werd, deels vanwege de mode, deels vanwege de armoede, kocht niemand meer mosselen en belandden de vissers aan de bedelstaf. Tegenwoordig is er veel veranderd. Niemand geeft een lekker bord spaghetti met mosselen op, maar dan wel met zeevruchten erin, niet zonder. Natuurlijk bestaat er nog steeds het recept voor spaghetto aglio, olio e peperoncino (spaghetti met knoflook, olie en chilipeper), maar zo wordt het door niemand meer genoemd.
De naam van dit gerecht en de merkwaardige anekdote over Eduardo De Filippo zijn verdwenen. Daarom hebben we besloten de herinnering eraan door te geven.
