Nagerecht

Zeppole di San Giuseppe al forno Oorsprong en recept

111views

Oorsprong van de Zeppole di San Giuseppe

Weet je waarom zeppole op 19 maart worden gegeten? In de 18e eeuw stelden frituurders ter ere van Sint Jozef, hun beschermheilige, op 19 maart kraampjes op voor hun winkels om zeppole te frituren en op straat uit te delen. In Napels gebeurt vandaag de dag nog steeds hetzelfde: vla en zure kersen garneren nu de zeppola di San Giuseppe in plaats van suiker en kaneel.

Het recept behoort tot de Napolitaanse banketbakkerstraditie en is met veel trots geëxporteerd naar verschillende delen van de wereld. Het is gebruikelijk om ze te kopen, cadeau te geven of gewoon op tafel te zetten op St Joseph’s Day, die samenvalt met Vaderdag, blijkbaar niet toevallig. De eerste zeppola di San Giuseppe dateert uit 1837, toen de beroemde Napolitaanse gastronoom Ippolito Cavalcanti erover berichtte. In zijn huidige versie is de zeppola opgevat als een kloostertaart, d.w.z. geboren in een klooster en specifiek in het klooster van Santa Patrizia of in het historische klooster van San Gregorio Armeno, in het licht van de beroemde culinaire traditie van Napels.

Volgens oude rituelen van “agrarische zuivering” markeerden de beignets die op 19 maart werden klaargemaakt de opmaat naar de lente (21 maart), waarbij de nachtelijke vreugdevuren die in veel gebieden van Zuid-Italië werden georganiseerd, werden opgeluisterd. Het feit dat Sint-Jozef samenvalt met Vaderdag lijkt te worden toegeschreven aan de gewoonte die kinderen vroeger hadden om juist op deze datum een houten speeltje te krijgen, omdat Sint-Jozef de beschermheilige van de timmerlieden is. Sinds 1968 heeft de traditie echter een ommekeer ondergaan, waarbij de focus werd verlegd van zonen naar vaders en deze dag een hartelijk moment van het jaar werd gewijd aan vaderlijke gevoelens.

Ingrediënten voor 12 zeppole di San Giuseppe

  • Water 250 ml – 79 kcal
  • Meel type 00 160 g – 517 kcal
  • Eieren 4 – 470 kcal
  • Boter 70 g – 750 kcal
  • Geraspte citroenschil 1
  • Zeezout 1 snufje – 79 kcal
  • Voor de room
  • Melk 500 ml – 49 kcal
  • Meel type 00 1 eetlepel – 517 kcal
  • Witte suiker 5 afgestreken eetlepels – 392 kcal
  • Limoncello 1 klein glas – 304 kcal
  • Eieren 2 dooiers – 470 kcal

Ingrediënten voor decoratie

  • Poedersuiker
  • Amarena kersen op siroop, naar smaak

De calorieën hebben betrekking op 100 g product

Zeppole di patate (aardappel zeppole) zijn een typisch snoepje dat wordt gemaakt tijdens Vaderdag, die wordt gevierd op Sint Jozefdag, 19 maart. Ze worden ook wel Napolitaanse zeppole of graffe genoemd als ze gebakken zijn.

Lees ook

De zeppola, gebakken in de oven, is daarentegen een bladerdeeg gevuld met custard die vervolgens wordt gegarneerd met een zure kers op siroop (maar het is niet verplicht om deze te gebruiken en soms wordt de zure kers zelfs vervangen door een krul chocoladecrème) en bestrooid met poedersuiker.

In andere presentaties daarentegen wordt de zeppola bereid als een grote roomsoes die, eenmaal gekookt, wordt gevuld met behulp van een spuit met lange snuit, die aan de onderkant wordt doorboord om de custard in te doen en, als decoratie, wordt bestrooid met poedersuiker. In sommige gevallen worden ook ammoniak en bakpoeder gebruikt. Zeppole di San Giuseppe kunnen ook glutenvrij worden gemaakt en voor veganisten is het mogelijk om ze zonder eieren, zonder boter en zonder lactose te maken met rijst- of sojamelk.

Om het recept voor gebakken zeppole di San Giuseppe te bereiden, doe je het water, de in blokjes gesneden boter en een snufje zout in een steelpan. Smelt de boter en breng aan de kook.

Zet het vuur uit, voeg de bloem toe (die je van tevoren hebt gezeefd) en de geraspte schil van een citroen (die een uitnodigend aroma aan de soesjes zal geven als ze eenmaal gebakken zijn).

roer en zet terug op het vuur voor een paar minuten of in ieder geval tot het mengsel loskomt van de zijkanten van de pan.

Voeg op dit punt de eieren toe, een voor een, goed roerend (altijd met het vuur uit, om niet het risico te lopen dat het ei kookt door de hitte van de pan).

Zet een paar minuten terug op het vuur. Zet het vuur uit en doe het mengsel in een deegspuit.

Bekleed een bakplaat met bakpapier en maak concentrische cirkels van het deeg. Elke schijf deeg moet vervolgens worden bedekt met een deegcirkel die de roomsoesjes ‘dikte’ zal geven en waar je, na het bakken, de vla op zult plaatsen.

Terwijl je de roomsoesjes in de oven bakt (op 200° voor ongeveer 20 minuten), bereid je de vla voor. Doe de melk en de bloem in een kleine steelpan. Meng het met een handklopper en zorg ervoor dat er geen klontjes ontstaan.

Kook op middelhoog vuur onder voortdurend roeren de eierdooiers en suiker. Voeg voordat de room dikker wordt het kleine glaasje limoncello toe dat de vla zijn aroma geeft. Laat het indikken en zet het uit wanneer het de gewenste consistentie heeft bereikt (als het te vloeibaar is worden de soesjes zacht).

…als het erg stevig is, kun je ze vullen met een banketbakkersspuit. Ik heb gekozen voor een medium consistentie, zodat je ze gewoon met een theelepel kunt vullen). Werk elke Zeppola di San Giuseppe af met een zwarte kers op siroop (vooraf uitgelekt uit de siroop) en bestrooi met poedersuiker. Serveer onmiddellijk. In de koelkast zijn ze tot twee dagen houdbaar.
Worden zeppole di San Giuseppe gebakken in een statische of geventileerde oven?

Voor het recept van de zeppole di San Giuseppe is het beter om een statische oven te gebruiken, omdat ze met de geventileerde oven kunnen vervormen. Als je een gasoven hebt, kun je daarom uitstekende zeppole maken.
Waarom lopen zeppole di San Giuseppe leeg?

Het kan gebeuren dat zeppole in de oven er mooi en gezwollen uitzien, maar zodra ze eruit worden gehaald, leeglopen. Dit kan gebeuren door een vochtprobleem: je hebt het deeg waarschijnlijk heel weinig gebakken op het fornuis, en binnenin blijven ze rauw en lopen ze leeg. De baktijd, zoals vermeld in het recept, is ongeveer twintig minuten op 200°.
Een truc voor de zeppole di San Giuseppe: eerst gebakken en dan gefrituurd

Om de zeppole di San Giuseppe nog lekkerder te maken, kun je een trucje toepassen: doe ze eerst in de hete oven en bak ze dan. Op deze manier krijg je zeppole die de consistentie hebben van gebakken zeppole, maar dan zo zacht als gefrituurde zeppole. Ook kun je in de gebakken zeppole versie reuzel of reuzel gebruiken in plaats van boter. Houd er wel rekening mee dat het aantal calorieën van de zeppole zeker zal toenemen.

Varianten van zeppole

De gebakken zeppola is lichter, lichter verteerbaar en – als je ervan houdt – licht. Als alternatief bestaat er echter een traditie van gebakken Sint Jozef zeppole (die, zoals we hebben gezien, Napolitaanse zeppole, graffe of aardappel zeppole worden genoemd), die op schijven bakpapier worden gelegd (waardoor ze niet aan de bodem van de pan blijven plakken, gezien hun gewicht) en in kokende arachideolie worden gedompeld. Daarna worden ze op precies dezelfde manier gevuld als de gebakken Sint-Jozef zeppole. Deze variant is dikker en zachter, maar nog steeds erg lekker. Dus is de gebakken of gefrituurde zeppola beter? Beide.

Leave a Response

Ludwig Bergman
Hallo! Mijn naam is Ludwig Bergman en ik ben een ervaren redacteur met een passie voor koken en de kunst achter culinaire creaties. In de loop der jaren heb ik me ondergedompeld in verschillende culinaire tradities en recepten om mijn kennis en inspiratie met onze gewaardeerde lezers te kunnen delen.