Favoriete berglikeur van skiërs
Degenen die van skiën in de winter houden, maar ook degenen die zich simpelweg wijden aan wandelen op grote hoogte, zullen zeker minstens één keer in hun leven van de naam gehoord hebben. Het gaat over borrelen met vrienden tijdens een pauze tussen de ene skireis en de andere of na een lange sneeuwschoenwandeling. In de berghut is er geen beter drankje om te drinken dan het legendarische, unieke en onmiskenbare, zonder een waterval van zacht en zoet slagroom als laatste versiering te vergeten.
Net zoals polenta en ski’s synoniem zijn met de bergen, is deze likeur voor liefhebbers van grote hoogten. Uiteraard bestellen degenen die het ook in de zomer bestellen, maar dan wordt het strikt koud geserveerd.
Drink bombardino na het skiën
Het is letterlijk het warme “toevluchtsoord” van skiërs, want na urenlang skiën in de koude en ijskoude sneeuw is er niets beters dan een drankje dat lichaam en geest regenereert. Diegene die in bars en berghutten wordt bereid, bevat één drankje en er is maar één drankje nodig om je “aangeschoten” te krijgen. Vaak, vooral als je met vrienden in gezelschap bent in een feestelijke of totaal ontspannen sfeer, drinkt elke skiër er 3 achter elkaar zonder het zelfs maar te beseffen en merkt hij dat hij dronken is. Maar hoe werd het favoriete drankje van de skiërs geboren?
Geschiedenis van de bombardino
Het begon allemaal nog geen halve eeuw geleden, toen de manager van een club deze plek inrichtte om een koude en uitgeputte skiër iets te drinken te geven. Het was het Mottolino-toevluchtsoord en de eerste mislukte poging om een ad-hocdrankje voor skiërs te creëren was gebaseerd op melk, whisky en advocaat. Toen de Genuese manager van het restaurant de bombardino echter voor de eerste keer proefde, riep hij uit: “Wauw, het is een bombardement”. Zo ontstond de naam van de gelukslikeur op basis van eigeel.
In werkelijkheid zou bombardino nooit hebben bestaan zonder de uitvinding van likeur met eierdooiers halverwege de 19e eeuw. Maar dat is een ander verhaal.
