Als het op whisky aankomt, is er voor kenners heel wat om te weten. Van verschillende mashes tot distillatie en uiteindelijk veroudering, elke whisky heeft zijn eigen set van details en geschiedenis. En hoewel het verleidelijk kan zijn om te denken dat je whiskyonderwijs kunt omzeilen en op de prijs kunt rekenen om de beste flessen aan te geven, is er eigenlijk een betere manier. Als je wilt garanderen dat wat je koopt een kwaliteitsfles is, zoek dan naar een whisky die gebotteld is in een fles.
Oké, maar wat is gebonden whisky eigenlijk? Eigenlijk is het een certificering die zegt dat de fles in kwestie voldoet aan de hoogste kwaliteitseisen. Je bent dus vrijwel verzekerd van een whisky die geweldig smaakt en tegelijkertijd een hoog alcoholpercentage heeft. En het is volledig traceerbaar, tot aan de exacte distilleerderij waar het werd geproduceerd en de faciliteit waar het werd gebotteld (indien verschillend). Whiskey is niet de enige gedistilleerde drank die gebotteld wordt, maar het is wel de populairste.
Wat zijn de kwaliteitseisen voor gebonden whiskey?
Om een whisky het label ‘bottled-in-bond’ te kunnen geven, zijn er specifieke maatregelen waaraan hij moet voldoen. Hij moet bijvoorbeeld minimaal vier jaar gerijpt zijn. Maar het is ook niet zo simpel als de klok gelijk zetten – die whiskeyvaten moeten opgeslagen worden op een locatie die door de federale overheid gebonden is.
Een andere kwalificatie is het alcoholgehalte van de whiskey, dat precies 100-proof (of 50% alcohol) moet zijn, niet meer en niet minder. Er zijn ook strikte regels over wanneer en waar de whisky gedistilleerd mag worden. Hij moet uit één distilleerderij komen en de productie mag niet langer duren dan één seizoen (dat zes maanden duurt, beginnend in januari en juli). Dit is zo belangrijk dat op elke fles moet worden vermeld in welke distilleerderij hij is geproduceerd en gebotteld.
Wat is de geschiedenis van gebonden whisky?
Bonded whiskey en andere sterke dranken kunnen hun geschiedenis terugvoeren tot de Bottled-in-Bond Act van 1897. De wetgeving werd uitgevaardigd om consumenten te beschermen tegen twijfelachtige en zelfs gevaarlijke versnijdingen. In die tijd voegden sommige whiskeyverkopers van alles toe, van karamelkleuring tot formaldehyde, om snel geld te verdienen door authentieke whiskey na te maken. En hoewel er in veel whiskey’s nog steeds karamelkleuring wordt gebruikt, kun je er bij de aankoop van gebottelde whiskey zeker van zijn dat deze niet aanwezig is.
Terwijl de populariteit van gebonden whiskey afnam aan het eind van de 20e eeuw, maakt het de laatste jaren een comeback. De hogere proof kan de reden zijn waarom minder mensen het dronken, omdat de meeste consumenten gewend waren geraakt aan 80-proof likeuren. Maar de algehele kwaliteit en smaak lijken fans van ambachtelijke sterke dranken weer aan te trekken, wat leidt tot een opleving voor whisky in flessen.
