We ontvangen mogelijk een commissie voor aankopen via links.
Als je naar de groene en gele verpakking kijkt, is het begrijpelijk om aan te nemen dat Squirt weer een frisdrank met limoensmaak is. Maar hoewel Squirt een citrussmaak heeft, is het merkbaar anders dan bekende citroenlimoen frisdranken zoals Sprite, Starry en 7Up. Als je je vinger er niet helemaal op kunt leggen, komt dat waarschijnlijk omdat de makers van Squirt vanaf het begin vaag zijn geweest over de smaak. Een gedrukte advertentie uit 1963 beweerde dat de frisdrank zijn smaak kreeg van “eersteklas citrus uit het zuidwesten”, net als een televisiereclame datzelfde jaar. In 1984 was de reclame nog minder specifiek en zei dat de smaak afkomstig was van een speciale “squirt fruit”. En ook al houdt Squirt de bron van de smaak niet langer geheim, op sommige van de huidige blikjes staat nog steeds “natuurlijk gearomatiseerde citrus frisdrank”.
Hoewel het duidelijk is dat Squirt op zijn minst een citrussmaak heeft, realiseer je je misschien niet dat de frisdrank gemaakt is met grapefruitsap en niet met citroen, limoen of een combinatie van verschillende citrusvruchten. Tot 1977 werd Squirt gemaakt met hele grapefruits, maar tegenwoordig staat er alleen geconcentreerd grapefruitsap op het ingrediëntenlabel van de originele, Ruby Red en Zero Sugar varianten.
De oorspronkelijke reden dat Squirt werd gemaakt met grapefruit
Met zoveel citroenlimoen frisdrank op de markt zou je kunnen denken dat Squirt met grapefruit is gemaakt om zich te onderscheiden van zijn concurrenten, maar dat is niet het geval. Hoewel 7Up ouder is – het werd uitgebracht in 1929 – gaat de geschiedenis van Squirt terug tot 1936 en Sprite ontstond pas in 1956. Sierra Mist, de voorganger van Starry, werd een paar jaar later uitgebracht, in 1999. Toen Squirt uitkwam, was de markt nog niet verzadigd met zoveel citroenlimoen frisdrank dat Squirt het moest veranderen door grapefruit te gebruiken.
De echte reden waarom Squirt met grapefruit werd gemaakt, was om de grapefruitindustrie in Arizona te redden. Het drankje werd gemaakt tijdens de Grote Depressie en in die tijd hadden citrusboomgaarden meer grapefruit dan de eigenaren wisten wat ze ermee moesten doen. Ed Mehren, medeoprichter van Squirt en zoon van een citruseigenaar, zocht naar een oplossing en kwam op het idee om het overvloedige fruit om te zetten in een unieke drank die mensen zouden willen drinken. De restjes grapefruit die overbleven bij het maken van frisdrank werden vervolgens omgezet in veevoer voor nog meer winst.
Squirt had vroeger een andere naam
Squirt is altijd een frisdrank geweest met grapefruitsmaak, maar voor 1938 kenden de meeste mensen het als Citrus Club. Het kreeg zijn naam toen Ed Mehren samenwerkte met Herb Bishop, die had geëxperimenteerd met Mehren’s drankje om er zelf een te maken. De naam die de twee zakenpartners bedachten was geïnspireerd op het spuiten dat gebeurt als je verse grapefruit eet. In 1941 introduceerde Squirt ook zijn mascotte “Lil’ Squirt” om het product te helpen verkopen, waarmee de nieuwe naam werd bekrachtigd.
In plaats van een op zichzelf staand drankje, werd Squirt aanvankelijk verkocht als een cocktailmixer. Advertenties uit de begindagen van Squirt specificeren dat het “voor volwassen smaken” is en verwijzen naar het als een “kwaliteitsmixer die je drankjes laat sprankelen”, geen frisdrank.
Een van de oorspronkelijke verkoopargumenten was dat je het kon gebruiken in een Lime Rickey, een cocktail met citrusvruchten waarin meestal club soda wordt gebruikt, maar advertenties uit 1962 moedigden klanten aan om het ook te proberen met whiskey (Squiskey), gin (Squigin), wodka (Squad’kah) en rum (Squirtrum). Het lijkt erop dat de grapefruitsmaak lekker genoeg bleek te zijn voor mensen om van Squirt alleen te genieten.
