Wat gebeurt er als je per ongeluk laurierblaadjes eet?
Ons genot van eten komt voort uit de manier waarop het al onze zintuigen aanspreekt. Daarom bevatten recepten vaak ingrediënten die de smaak van een gerecht versterken, maar die niet bedoeld zijn om daadwerkelijk te worden ingenomen. Een voorbeeld hiervan is het laurierblad, een kruid dat wordt gebruikt in soepen, stoofschotels, sauzen en zelfs desserts als deze. Er zijn twee soorten laurierblaadjes te vinden op de meeste Amerikaanse markten: de Turkse en de Californische variëteit.
Turkse laurierblaadjes hebben meestal golvende randen en een kortere, meer ronde vorm. Hun muntachtige maar toch warme, peperige en licht bittere smaak is ook niet zo sterk als die van de Californische variant. De broze, olijfkleurige bladeren die je vaker in de kruidenafdeling van de supermarkt vindt, zijn van de gedroogde Turkse variant, omdat hun subtielere eigenschappen gemakkelijker zijn om mee te werken in de keuken, vooral als je een informele thuiskok bent. Gewoon deze bladeren in vloeistof laten trekken en hun kruidachtige smaak en aroma worden sterk genoeg om de rijkdom van een gerecht te verminderen zonder het algehele smaakprofiel te overheersen.
Wat gebeurt er als je per ongeluk laurierblaadjes eet? Over het algemeen niets. Laurierblaadjes zijn niet giftig voor de mens; we gebruiken ze tenslotte wel bij het koken. Omdat ze echter een bijna leerachtige stijfheid aannemen zodra ze zijn gedroogd, kunnen ze verstikkingsgevaar opleveren en kunnen ze ook vast komen te zitten in de spijsverteringspassage als ze in grote stukken worden ingeslikt. Volgens een artikel uit 1983, gepubliceerd in , was het meest extreme geval met betrekking tot de inname van laurierblaadjes toen een stukje van het kruid de darmwand van een patiënt perforeerde, waardoor pijn in de onderbuik ontstond.
Hele laurierblaadjes zijn na het koken gemakkelijker te verwijderen
U kunt laurierblaadjes in stukjes hakken of pletten voordat u ze gaat koken, om ongewenste incidenten te voorkomen. Omdat ze echter een van nature stijve textuur hebben die zelfs bij hitte niet zacht wordt, zullen hun kleinere stukjes nog steeds korrelig in de mond aanvoelen. Het wordt aanbevolen om ze in hun geheel te koken, zodat ze gemakkelijker te verwijderen zijn als het gerecht klaar is. Net als koriander heeft het zijn voor- en antikampen.
Er zijn mensen die geloven dat ze niets bijdragen aan een gerecht. Omdat de bladeren door de stijve textuur niet lekker zijn om te eten, zien ze er het nut niet van in om ze aan het voer toe te voegen. Laurierfanaten zullen je echter vertellen dat gedroogde laurierblaadjes, bij correct gebruik, gerechten een warme nuance geven. adviseert om ze in de vriezer te bewaren in een afgesloten diepvrieszak in plaats van in de kruidenlade. Zo blijven ze drie maanden op hun best.
Verse laurierblaadjes zijn nog krachtiger, waardoor dit kruid anders is dan andere. Recepten met laurierblaadjes vereisen meestal de gedroogde variant, omdat ze toegankelijker zijn, maar als je een aantal recent geplukte bladeren hebt die je als een recept wilt gebruiken, halveer dan het vereiste aantal hele gedroogde bladeren in het recept; zoveel verse blaadjes heb je nodig om het gerecht in balans te houden. Dus als een halve theelepel gemalen gedroogde laurierblaadjes nodig is, zou het equivalent één heel vers blad zijn.
