Die dames in “Sex and the City” hielden zeker van hun Manhattans … of waren het Cosmopolitans? Als je moeite hebt om te onthouden wat wat is, is dat misschien te wijten aan de glamoureuze, stedelijke namen van beide drankjes. Maar de waarheid is dat een Manhattan en een Cosmopolitan nauwelijks meer van elkaar kunnen verschillen. Hoewel ze in hetzelfde glaswerk worden geserveerd en beide een roodachtige tint hebben, hebben de twee cocktails geen enkel ingrediënt gemeen en bieden ze totaal verschillende smaakprofielen.
vereist slechts drie ingrediënten: rogge whisky, zoete vermout en Angostura bitters, gegarneerd met een cocktailkers. Het is een boozy, spirit-forward drankje met een zware zoetheid, traditioneel geserveerd als aperitief voor het diner. , creëert ondertussen een fruitige, lichte en verfrissende banger uit de late jaren 1980-begin jaren 1990, bestaande uit wodka met citroensmaak, cranberrysap, limoensap en de sinaasappellikeur triple sec. Het is veel zoeter en fruitiger dan alcohol, waardoor het een toegankelijke, makkelijke slok is, zelfs voor mensen die niet van alcohol houden.
De twee dranken worden ook gescheiden door een leeftijdsverschil van ongeveer 100 jaar, dus het is logisch dat ze twee heel verschillende benaderingen van cocktailmaken vertegenwoordigen. Toch zijn ze vandaag de dag allebei zo beroemd dat je in vrijwel elke bar ter wereld kunt binnenlopen en de barman een van beide kan maken – zorg er alleen wel voor dat je weet welke je bedoelt als je bestelt.
Eerst was er Manhattan
Het beroemdste, maar meest ontkrachte, verhaal over de oorsprong van de Manhattan gaf het nogal verheven banden met de westerse diplomatie: Volgens de legende werd de cocktail ontwikkeld op een feest in december 1874 ter ere van de verkiezing van New York Gov. Samuel James Tilden in de Manhattan Club in New York City. Het drankje zou speciaal zijn gemaakt voor ene Jennie Jerome, de moeder van Winston Churchill, die op het landgoed woonde. In werkelijkheid is deze mythe waarschijnlijk niet waar. Lady Churchill zou in december 1874 in Europa zijn geweest, nadat ze de maand daarvoor net was bevallen van de toekomstige premier; en de Manhattan Club werd pas in 1899 ondergebracht op het landgoed van de familie Jerome. Maar het eiland Manhattan was wel de geboorteplaats van de drank, die waarschijnlijk voor het eerst werd gedronken in een bar in het centrum genaamd de Manhattan Inn in de jaren 1870.
De roodbruine drank balanceert zoete, bittere en sterke smaken, die allemaal worden gladgestreken door de drank even met ijs te roeren voor het serveren, meestal in een voorgekoeld cocktailglas. Omdat het zo’n eenvoudige cocktail met drie ingrediënten is, is hij niet moeilijk te maken en zal hij zeker in de smaak vallen bij fans van rogge – of iedereen die zijn drankjes graag stijf drinkt.
Hoe Cosmopolitan
De Cosmopolitan, of Cosmo, daarentegen, ontstond ongeveer een eeuw na de Manhattan – en ondanks het feit dat het veel dichter bij het recente geheugen staat, is de oorsprong ervan nog meer omstreden. Er is redelijk bewijs dat in het midden tot eind van de jaren tachtig twee verschillende barmannen, Cheryl Cook in Miami en Neal Murray in San Francisco, onafhankelijk van elkaar een roze, cranberry wodka drankje bedachten en het toevallig allebei Cosmopolitan noemden. Andere drankhistorici schrijven de uitvinding van het roze drankje toe aan het homo-uitgaansleven in Provincetown, Massachusetts; en de cocktail wordt vaak gevolgd door verschillende grote LGBTQ-gemeenschappen tijdens zijn klim naar bekendheid, van clubs in Cleveland tot het Life Café in de wijk Alphabet City in Manhattan.
Het is misschien geen verrassing dat het fruitige, warmroze drankje later in de popcultuur werd verankerd door iconische drinkers als Madonna en de fictieve hoofdpersoon Carrie Bradshaw van “Sex and the City”. Ongeacht wie het drankje uitvond, betekende de opkomst van de Cosmo een keerpunt in de geschiedenis van cocktails, toen drankjes die leuk en spetterend waren, zowel qua uiterlijk als qua smaak, helemaal in waren. En hoewel het bestellen van een Cosmo vandaag de dag misschien meer nostalgisch dan trendy is, is het nog steeds zeker pittig, een beetje zoet en overheerlijk.
