Muscadinewijn: de zoete drank waarvoor een speciaal soort druif nodig is
Mensen drinken al duizenden jaren wijn. Hoewel de drank met drank in verband wordt gebracht met Europa, komen de eerste geregistreerde voorbeelden van de gefermenteerde drank uit China van 7000 v.Chr. Vroege wijnen werden waarschijnlijk gemaakt van een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, maar druiven werden al snel een standaard wijnbasis en zijn het belangrijkste ingrediënt gebleven.
Wijn is echter niet per definitie gemaakt van druiven. Daar wordt vandaag de dag nog steeds van gedronken. Er kan ook wijn van worden gemaakt. Als u echter op zoek bent naar een alternatieve fles, hoeft u de druivenfamilie niet helemaal te verlaten. In het Amerikaanse Zuiden wordt de massieve, bolvormige muscadinedruif gebruikt om muscadinewijn te maken. In de VS zijn meer dan 100 versies van de muscadinedruif te vinden, hoewel er relatief weinig ooit in wijn zijn omgezet. De wijn die van deze druiven wordt gemaakt, is over het algemeen vrij zoet en heeft een krachtig aroma, maar er is een grote verscheidenheid aan smaakprofielen in de muscadinewijnfamilie. Dit bijzondere product heeft een fascinerende geschiedenis en vertegenwoordigt mogelijk de toekomst van goede wijn.
De geschiedenis en wetenschap van muscadinewijn
Muscadine-wijn kan allemaal worden teruggevoerd op de Mother Vine, een plant die naar schatting 400 jaar oud is en op Roanoke Island in North Carolina staat. Deze wijnstok is waarschijnlijk de gemeenschappelijke voorouder van alle muscadine-druiven in de regio, inclusief het staatsfruit van North Carolina, de scuppernong-druif, die vaak wordt gebruikt om heerlijke druiven te maken. Aan het begin van de 19e eeuw was North Carolina de grootste wijnproducent van het land, en de staat verdiende deze plek volledig dankzij de muscadinedruif.
Muscadine-druiven zijn een ongelooflijk unieke vrucht. Ze hebben een hogere concentratie polyfenolen, een chemische stof in de druivenschil die verantwoordelijk is voor de kleur van rode wijn, en ook ellaginezuur, dat niet in de meeste wijnen voorkomt. vertelt ons dat ellaginezuur een antioxidant is met een hele reeks gezondheidsvoordelen, zoals het bestrijden van vrije radicalen en zelfs het bestrijden van kanker. Deze chemicaliën zijn het gevolg van de dikke schil van de muscadinedruif, waarvan de bittere smaak de smaak van de wijn beïnvloedt. Dit betekent dat er tijdens het wijnbereidingsproces over het algemeen meer suiker wordt gemengd, wat resulteert in een zoetere fles. Als het idee van een te zoete fles je niet op muscadine verkoopt, moet je weten dat deze wijn niet beperkt is tot uitsluitend zoete rode wijnen. Witte wijn en rosé worden ook vaak geproduceerd uit de muscadine-druivenfamilie. Droge flessen muscadinewijn zijn echter op zijn zachtst gezegd ongebruikelijk vanwege de eerder genoemde dikke druivenschil.
De toekomst van muscadinewijn
Als u een afkeer heeft van zoete wijnen, moet u toch eens proeven van dit unieke drankje. In feite is muscadinewijn niet noodzakelijkerwijs zo openlijk zoet als het ooit was, omdat moderne wijnmakers een beter begrip hebben van hoe ze het fruit moeten fermenteren en niet langer simpelweg overtollige suiker erdoor moeten roeren om de bittere beet van de druif tegen te gaan. Muscadinewijn is ook op zijn best als hij kort na het bottelen wordt geschonken en gekoeld wordt geserveerd.
Hoewel de dikke schil van deze druiven hun smaak beïnvloedt, kan deze beschermende schil ervoor zorgen dat muscadine de wijn van de toekomst wordt. Het maakt de druif minder vatbaar voor rotting en beter uitgerust om ziekten buiten te houden. De vrucht is ook beter in het bestrijden van phylloxera, een insect dat in de 19e eeuw talloze Europese wijngaarden verwoestte. Naarmate het klimaat blijft veranderen, worden veel wijnen wellicht moeilijker te maken, maar de relatief onderhoudsarme en robuustere muscadinedruif zal minder gevoelig zijn voor deze klimatologische uitdagingen.
Zorgen over het klimaat zijn niet de enige reden waarom muscadinewijn de drank van de toekomst zou kunnen zijn. Een brouwer kan bijvoorbeeld maar liefst 2.000 dollar terugkrijgen voor een ton Pinot Noir-druiven, terwijl een zending muscadine-druiven van dezelfde omvang slechts 300 dollar kost. Een wijn gemaakt van goedkope druiven die beter geschikt is voor het veranderende klimaat is absoluut een verstandige investering voor wijnboeren overal ter wereld.
