Waarom je IPA’s moet vermijden bij het koken met bier
Misschien heeft je schoonmoeder je vorig jaar met kerst een “bierbrood”-pakket gegeven. Woord. Gooi geen 12% IPA in die zak droge bloem en gist. Waarom niet? Je krijgt een scheur en het zal slecht smaken.
zijn een hoppige, ambachtelijke bierstijl die veel mensen onmiddellijk associëren met een hoger ABV. Hoewel deze eigenschap vaak waar is, is het niet altijd het geval. IPA’s zijnechter altijd brutaler en bitterder dan standaard lichte pilsners. Een speciale brouwmeter genaamd de International Bittering Unit (IBU) meet het zuurniveau in hop, en de meeste IPA’s klokken rond de 50 IBU. Ter vergelijking, standaard Amerikaanse lagers (Coors Banquet, Great Lakes Eliot Ness, Narragansett, Yuengling) zitten rond de 15 IBU, en light lagers (Miller Light, Michelob Ultra, Busch) zitten dichter bij de 10. Met andere woorden, IPA’s zijn ontworpen om bitter te zijn, wat goed werkt voor een dimensionaal brouwsel, maar wat zich niet zo goed laat vertalen naar koken.
IPA’s zijn gewoon te bitter om mee te koken. Als het bier kookt en de vloeistof afneemt, kunnen IPA’s zelfs bitterder worden. Het alcoholgehalte verdampt wel, maar onthoud dat een brouwsel met een ABV van 5% minder kooktijd nodig heeft om te verdwijnen dan een Imperial IPA van 10%. IPA’s hebben doorgaans ook minder koolzuur dan lagers en lichtere brouwsels, dus ze werken niet voor toepassingen waarbij het toevoegen van bier draait om het toevoegen van koolzuur, wat het geval is in gebakken visbeslag.
Bier moet je gerechten beter laten smaken, niet bitter
Lang verhaal kort, je moet niet koken met IPA’s (en jij ook niet). Toch wil dat niet zeggen dat lichter altijd beter is. Liefhebbers zweren bij verschillende bieren vanwege hun unieke smaken, en daarom zijn ook niet alle bieren gelijk als het gaat om culinaire doeleinden. voegt een diepe, rijke, aardse smaak toe aan gerechten van smoren, deglaceren, marineren, sudderen, door sauzen roeren en nog veel meer, en het bier dat je gebruikt kan een enorm verschil maken in je gerecht.
Er zijn twee soorten bier: Lagers en ales. Lagers zijn meestal licht en knapperig, terwijl ales zwaarder en complexer zijn, en beide hebben hun plaats in de keuken. Over het algemeen is pale ale de meest veelzijdige keuze, mild genoeg om niet te overheersen maar krachtig genoeg om een belangrijk ingrediënt te zijn. Zwaardere stouts en ales hebben ook hun glorieuze momenten en passen perfect bij stevige stoofschotels van rundvlees en lamsschenkels. Donkerbittere Guinness is geweldig voor brood, omdat de natuurlijke gist het brood helpt rijzen. Tarweachtige Belgische ales passen goed bij rokerige barbecuesaus en nootachtige bruine ales voegen een zoete complexiteit toe aan bierkaas.
